مشکلات تعادل

پزشک با بررسی سابقه پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی و عصبی شروع می کند.

برای تعیین اینکه آیا علائم ناشی از مشکلاتی در عملکرد تعادل در گوش داخلی است، احتمالا آزمایشاتی را توصیه می کند. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

تست های شنوایی. مشکلات شنوایی اغلب با مشکلات تعادل همراه است.

تست پوسچروگرافی. با پوشیدن یک مهار ایمنی، سعی می کنید روی یک سکوی متحرک ایستاده بمانید. تست پوسچروگرافی نشان می دهد که بیشتر به کدام قسمت از سیستم تعادل خود تکیه می کنید.

الکترونیستاگموگرافی و ویدئونیستاگموگرافی. هر دو تست حرکات چشم را که در عملکرد دهلیزی و تعادل نقش دارند، ثبت می کنند. الکترونیستاگموگرافی از الکترودهایی برای ثبت حرکات چشم استفاده می کند. ویدئونیستاگموگرافی از دوربین های کوچک برای ضبط حرکات چشم استفاده می کند.

تست صندلی چرخشی. حرکات چشم در حالی که روی صندلی کنترل شده توسط کامپیوتر نشسته اید که به آرامی به صورت دایره ای حرکت می کند، تجزیه و تحلیل می شود.

مانور Dix-Hallpike. پزشک هنگام تماشای حرکات چشم با دقت سر را در موقعیت‌های مختلف می‌چرخاند تا تشخیص دهد که آیا حس حرکتی کاذب دارید یا می‌چرخید.

تست پتانسیل میوژنیک برانگیخته دهلیزی. پدهای حسگر متصل به گردن و پیشانی و زیر چشم تغییرات کوچکی را در انقباضات عضلانی در واکنش به صداها اندازه گیری می کند.

تست های تصویربرداری. ام آر آی و سی تی اسکن می توانند تعیین کنند که آیا شرایط پزشکی زمینه ای ممکن است باعث مشکلات تعادل شود یا خیر.

تست فشار خون و ضربان قلب. فشار خون ممکن است هنگام نشستن و سپس بعد از دو تا سه دقیقه ایستادن بررسی شود تا مشخص شود که آیا افت فشار خون قابل توجهی دارید یا خیر. ضربان قلب ممکن است هنگام ایستادن بررسی شود تا مشخص شود که آیا بیماری قلبی باعث علائم شده است یا نه.

رفتار

درمان بستگی به علت مشکلات تعادل دارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تمرینات بازآموزی تعادل (توانبخشی دهلیزی). درمانگرانی که در زمینه مشکلات تعادلی آموزش دیده اند، برنامه ای سفارشی برای بازآموزی تعادل و تمرینات طراحی می کنند. درمان می تواند در جبران عدم تعادل، سازگاری با تعادل کمتر و حفظ فعالیت بدنی کمک کند. برای جلوگیری از افتادن، درمانگر ممکن است یک کمک تعادلی مانند عصا و راه‌هایی برای کاهش خطر افتادن در خانه توصیه کند.

روش های موقعیت یابی. اگر BPPV دارید، یک درمانگر ممکن است یک روش (تغییر موقعیت کانال) را انجام دهد که ذرات را از گوش داخلی پاک می کند و آنها را در ناحیه دیگری از گوش رسوب می دهد. این روش شامل مانور دادن به موقعیت سر است.

تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی. اگر به بیماری منیر یا میگرن مبتلا هستید، اغلب تغییرات رژیم غذایی پیشنهاد می شود که می تواند علائم را کاهش دهد. ممکن است لازم باشد مصرف نمک را محدود کنید و از سایر محرک های غذایی مانند کافئین اجتناب کنید. اگر افت فشار خون وضعیتی را تجربه می کنید، ممکن است نیاز به نوشیدن مایعات بیشتر یا پوشیدن جوراب های فشاری داشته باشید.

داروها. اگر سرگیجه شدید دارید که ساعت ها یا روزها طول می کشد، ممکن است داروهایی برای شما تجویز شود که می توانند سرگیجه و استفراغ را کنترل کنند.

عمل جراحی. اگر به بیماری منیر یا نوروم آکوستیک مبتلا هستید، تیم درمانی ممکن است جراحی را توصیه کند. رادیوسرجری استریوتاکتیک ممکن است یک گزینه برای برخی از افراد مبتلا به نوروم آکوستیک باشد. این روش پرتو را دقیقاً به تومور می رساند و نیازی به برش ندارد.